محرومیت زدایی با چاشنی کارآفرینی/ بانوی الیگودرزی زنان سرپرست خانوار را خودکفا کرد

خانم سرلک معتقد است: آموزش به افراد ضعیف نه تنها منجر به کسب درآمد برای آنها می‌شود، بلکه بسیاری از خانواده‌ها ‌را از آسیب‌های اجتماعی نجات می‌دهد.

با این مربی و بانوی کارآفرین الیگودرزی گپ‌وگفتی کوتاه داشته‌ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست.

 چطور شد به سمت قلاب بافی و آموزش رفتید؟

– من از همان بچگی به هنر علاقه داشته داشتم همین شد که حدود ۴ سال پیش سراغ این رشته رفتم، البته برای این کار هدف داشتم.

چه هدفی؟

– همسرم مسوول آبشار عاطفه‌ها است و با افرادی سر و کار دارد که به لحاظ مالی در شرایط خوبی قرار ندارند، به همین دلیل به فکر افتادم تا با آموزش تعدادی از آنها زمینه را برای اشتغال‌شان فراهم کنم.

 چطور این افراد را پیدا می‌کنید؟

– از طریق موسسه‌های خیریه مانند آبشار عاطفه‌ها و کمیته امداد، به آنها سپرده‌ام اگر کسی مشکل مادی و داری و به کارهای هنری علاقه دارد به من مراجعه کند، به همسرم گفتم می‌خواهم به جای اینکه به افراد ضعیف کمک مادی کنم به آنها شغل یا همان ماهیگیری یاد بدهم.

آموزش‌ها رایگان است؟

– بله، همانطور که گفتم هدف من اشتغال زنان بدسرپرست و بی سرپرستی بود که به لحاظ مالی مشکل داشتند برای همین آموزش‌ها کاملا رایگان است.

 گفتید خودتان به روستاها هم برای آموزش مراجعه می‌کنید؟

– بله برای آموزش به بیش از ۱۵ روستای الیگودرز مراجعه کردم بدون اینکه هزینه‌ای دریافت کنم، حتی از جیب خودم هم هزینه داده‌ام. یادم هست برای آموزش به روستای گندمینه رفته بودم و دختر کر و لالی را که استعداد خوبی داشت آموزش دادم، جالب اینکه همان دختر با اشاره به مادرش هم آموزش داده بود و حالا محصولشان را در تهران به فروش می‌رسانند.

محصولات شما به اصطلاح چند قلم است؟

– ما کیف مجلسی و کوله پشتی که خیلی از آن استقبال می‌شود تولید می‌کنیم، کیف اسپورت یک طرفه که با با چرم ترکیب کردیم خیلی مورد توجه است، حتی با نخ کنف و نخ شیرینی هم کیف بافته‌ایم.

تاکنون به چند نفر آموزش داده‌اید و به نظرتان چند نفر این این افراد از این طریق امرار معاش می‌کنند؟

– آموزش که بالغ بر ۱۰۰ نفر چون کمیته امداد هم تعداد قابل توجهی از مددجویان را برای آموزش به من معرفی کرده است. اما اینکه دقیق چند نفر ادامه داده و از این طریق امرار معاش می‌کنند حداقل ۵۰ نفر زیرا با آنها در ارتباطم و گاهی به کارگاه مراجعه می‌کنند.

ظاهراً از محصولات شما استقبال می‌شود، بازار چگونه است؟

– ببینید صنایع دستی طالب می‌خواهد چون جزو مایحتاج ضروری نیست یعنی هر کس علاقه داشته باشد خریدار صنایع دستی است اما در مجموع از تولیدات ما استقبال می‌شود، من چرم را هم در کارم گنجانده‌ام به همین دلیل محصولی که آماده می‌کنیم مورد توجه بازار است.

درآمد چطور است، به نظر شما آیا فعالیت در این حوزه می‌تواند نیاز مالی افراد را تامین کند؟

– حتما، واقعا درآمد خوب است به عنوان نمونه کیفی که قیمت تمام شده آن ۷۰ هزار تومان است با قیمت ۳۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسد. ما قبل از کرونا در نمایشگاه‌های مختلفی از جمله در نمایشگاه بین‌المللی خرم‌‌آباد شرکت کردیم و از آن طریق محصولات خود را عرضه می‌کردیم که استقبال خوبی هم از آنها می‌شد.

خاطره‌ای از آموزش به زنان بدسرپرست یا بی سرپرست در ذهنتان است؟

– یک روز از محل کار سمت خانه می‌رفتم خانم جوانی چادر سرش کرده بود و از من طلب کمک می‌کرد، با او گفتم تو جوانی و توانایی داری چرا این کار را می‌کنی پاسخش فقر و نداری بود. به او گفتم کار هنری دوست داری که با آموزش آن کسب درآمد کنی، گفت هزینه ندارم گفتم من رایگان آموزش می‌دهم و پر فروش‌ترین کیفم را به او آموزش دادم و حالا پس از چند سال همچنان با او در ارتباط هستم و از اینکه برای خودش درآمدی دارد خوشحال است و احساس رضایت می‌کند.

 ارگان و ‌نهاد خاصی از شما حمایت کرد؟

– واقعیت را بگویم جز سپاه که تسهیلاتی به من پرداخت کرد تا تمام اتصالات کیف را خریداری کنم نهاد خاصی حمایتی نداشته است. همین کمک سپاه باعث شد هزینه تولید یک کیف در کارگاه برای مددجویان ارزانتر تمام شود. از اینکه توانسته‌اید زمینه اشتغال چندین نفر را فراهم کنید چه احساسی دارید.

یک حس آرامش به من دست می‌دهد، باور کنید گاهی حتی ده بار هم به کارآموز و یا هنرجویی که به من مراجعه کرده آموزش می‌دهم چون با عشق است و برایم لذت بخش است طوری‌که متوجه ساعت نمی‌شوم. وقتی هدفت خدمت باشد از همه چیز دل می‌کنی حتی از درآمد حاصل از آموزش، زیرا می‌دانی با کار تو چه خانواده‌هایی از فقر و آسیب‌های اجتماعی نجات پیدا می‌کنند.

 فعالیت‌ شما به زندگی شخصی‌تان خللی وارد نکرده است؟

– خیر، برنامه‌ریزی و هدف که در زندگی وجود داشته خللی وارد نمی‌شود.

منبع